ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΗΣ:

ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΚΙΘΑΡΩΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΩΝ

«Μπλουζ χωρίς καημό δεν γίνεται»

Της Μαρίας Μαρκουλή

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ: Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Ηλεκτρικές κιθάρες, μπλουζ σελίδες και πώς «Για όλα έφταιγε το μπλουζ» γράφει ο συλλέκτης κιθαρών μπλουζ Δημήτρης Επικούρης σε ένα «μυθιστόρημα δυτικών προαστίων»
«Ήταν σε άθλια κατάσταση. Τα ξύλα είχανε "πάρει", οι μαγνήτες και τα κλειδιά είχανε σκουριάσει, τα κουμπιά δεν γυρνούσανε... Την πήγανε όμως την κιθάρα και τη φτιάξανε... Όταν την έπιασα στα χέρια μου ο ήχος της ήταν γλυκός και καθαρός. "Λοιπόν, τι θα γίνει; Θα παίξουμε; Ποιο κομμάτι γουστάρεις;" τον ρώτησα. "Βρε ξεκίνα εσύ και τι σε νοιάζει. Εγώ ακολουθώ"».

 
Η ιστορία είναι γεμάτη μπλουζ και έναν ήχο που ρέει από σελίδα σε σελίδα φέρνοντας μαζί του όσα συναντάει στον δρόμο του από τον αμερικανικό Νότο ώς τις γειτονιές του Αιγάλεω. Τον οδηγεί ο Δημήτρης Επικούρης, ο συγγραφέας του βιβλίου, που ξέρει καλά τα μυστικά της κιθάρας- έχει κάμποσες από αυτές στη συλλογή του- και περιγράφει το βιβλίο του, σαν ένα «μυθιστόρημα δυτικών προαστίων».

Πώς λοιπόν έγινε και «Για όλα έφταιγε το μπλουζ»; Οι ήρωες της ιστορίας βάζουν τα μπλουζ στη ζωή τους και αυτόματα έρχονται αντιμέτωποι με τον συντηρητισμό της κοινωνίας, τις αντιδράσεις όλων εκείνων που δεν πιάνουν ούτε νότα, ούτε συναίσθημα. «Είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα, που αν τρυπώσει μέσα σου γίνεται ένας καθοριστικός παράγοντας που σε επηρεάζει στο πώς ζεις και πώς σκέφτεσαι» λέει ο συγγραφέας, σαν απάντηση σε έναν εικονικό διάλογο του σημερινού guitar hero και των διαχρονικών ακόρντων μιας ορκισμένης μπλουζ κομπανίας.

Αλλά οι κιθάρες του Επικούρη παίζουν άλλο ρυθμό. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως ο συγγραφέας δεν είναι ο τυπικός μπλούζμαν. «Έχω ένα μικρό φροντιστήριο αγγλικών στο Αιγάλεω» λέει, «κάνω δηλαδή μια δουλειά που σχετίζεται άμεσα με τον ανθρώπινο, ή μάλλον τον πολύ ανθρώπινο, παιδικό ψυχισμό».

Πολλές φορές άλλωστε η σχέση με τη μουσική αρχίζει από κεραυνοβόλο έρωτα με την κιθάρα. «Πάντα μου άρεσε ο ήχος της κιθάρας. Ο πατέρας μου συμπαθούσε τα ρεμπέτικα, αλλά λάτρευε το φλαμένκο και τα λατινοαμερικάνικα. Είχαμε πολλούς τέτοιους δίσκους στο σπίτι» θυμάται. Έχει ήδη ακούσει μπόλικο ροκ- έχει πάει και σε εκείνη την επεισοδιακή συναυλία του Ρόρι Γκάλαχερ στο γήπεδο της ΑΕΚ- όταν στα 18 του φεύγει για σπουδές στην Αμερική και βρίσκεται στο Ιλινόις, στο Σικάγο, εκεί όπου κατοικούν τα μπλουζ. Μάντι Γουότερς, Σόνι Μπόι Γουίλιαμσον, Μπι Μπι Κινγκ, Μπάντι Γκάι, οι δίσκοι είχαν αρχίσει να γυρίζουν.

«Το μπλουζ δολοφονεί τη ρουτίνα της καθημερινότητας και σου επιτρέπει να βλέπεις τον κόσμο αλλιώτικα. Με περισσότερη κατανόηση, υπομονή και ανεκτικότητα. Όπως λέω και στο βιβλίο, αν οι εξουσιαστές και οι πολιτικοί είχαν ακούσει αρκετό μπλουζ στη ζωή τους, ίσως να ήταν διαφορετικά τα πράγματα».

Γράφει, όπως λέει, βιωματικά, γιατί δεν γίνεται κι αλλιώς. «Όταν με κάμποσες κιθάρες και πολλούς δίσκους γύρισα από την Αμερική βρέθηκα σε μια κοινωνία που είχα ξεχάσει, τη νεοελληνική, τού δήθεν και τού τίποτε. Γνώρισα ανθρώπους που εξέπεμπαν άκρατο αυταρχισμό και είχαν μια στάση ζωής βαθιά εμποτισμένη με δεισιδαιμονίες, προκατάληψη και καθωσπρεπισμό». Τα μπλουζ ήταν σαν να πυροδότησαν τη γραφή - «απλά λειτούργησα εκτονωτικά, απελευθερώνοντας από μέσα μου την αηδία για τη μυρωδιά της μούχλας και του άκρατου συντηρητισμού που με έπνιγε».

Δεκαπέντε κιθάρες, πολλές ιστορίες.

Η συλλογή από κιθάρες είναι ένας τρόπος για να βρίσκεται ακόμη πιο κοντά στη μουσική που τον συγκινεί. Όταν επέστρεψε στα μέρη του, έφερε όχι μόνο πολλούς τζαζ και μπλουζ δίσκους, αλλά και κιθάρες. Ήταν η αρχή της συλλογής. Έχει πάνω από δεκαπέντε. Η μία, όπως τις κοιτάς, πιο ωραία από την άλλη. Τις φροντίζει με γυάλισμα, αλλαγή χορδών, ρύθμιση των μαγνητών, σετάρισμα του μπράτσου κ.ά., με ειδικά εργαλεία. Κάθε κιθάρα έχει μια ιστορία. Αλλά δεν σταματάει σε αυτές που ήδη έχει και συνεχίζει να αγοράζει κι άλλες. Γύρω τους πλέκονται κι άλλες μπλουζ αφηγήσεις. «Δεν μπορείς να φανταστείς πώς νιώθω όταν ο γιος μου ο Βαγγέλης με ρωτάει αν έχουμε κάποιες δουλειές να κάνουμε σχετικά με τις κιθάρες. Τα παρατάει όλα και τρέχει στο μικρό μουσικό δωμάτιο που έχουμε φτιάξει. Πριν πάρω κάποια κιθάρα, πριν κάνω κάποια αλλαγή στο χρώμα της, τον συμβουλεύομαι». Και οι δικές του ικανότητες στην κιθάρα; «Θα κλέψω μια φράση τον Ηound Dog Τaylor: Ι couldn΄t play shit but Ι made it sound good».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ:

Ο Δημήτρης Επικούρης παρουσίασε το βιβλίο του «Για όλα έφταιγε το Μπλουζ» το Σάββατο 10 Οκτωβρίου (18.30) στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αιγάλεω (Δημαρχείου 17 και Κουντουριώτου).
Η εκδήλωση σημείωσε τεράστια επιτυχία. Ακολούθησε και συναυλία των Small Βlues Τrap.

Πατήστε αριστερά στο μπουτόν "Βιβλία" και θα δείτε πληροφορίες για το βιβλίο καθώς και το εξώφυλλο. Πατήστε ΕΔΩ για να διαβάσετε τον πρόλογο που έκανε στην παρουσίαση του βιβλίου ο Βλάσης Ρασσιάς.

Για να επικοινωνήσετε με τον συγγραφέα, το τηλέφωνό του είναι: 210-5699.779

Για να ακούσετε την συνέντευξη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ 100,3 κλικάρετε ΕΔΩ.